We zetten de maand in met een vleugje turf uit Islay. Een voorzichtig vleugje. Voor het hardere werk moet je vrijdag in Gent zijn voor onze onnavolgbare ‘Turf, turfer, turfst‘-tasting. Deze limited edition is een twintig jaar oude Bruichladdich, gedistilleerd in 1992, die een finish kreeg op Italiaanse Gaja Barolo wijnvaten. Ze werd uitgebracht ter gelegenheid van het whiskyfestival op het eiland Islay in 2012.
Bruichladdich Feis Isle 2012 XX Nostalgia Barolo Finish (50,4%)
Kleur : Licht goud
Geur : Druivensuiker en tropisch fruit. Gekonfijt. Maar ook een flinke vanille. Er verschuilt zich wat zweet onder het fruit – een vleugje turf dat zich als symbool voor noeste arbeid manifesteert. Flink wat anijs, sinaasappel, of neen : mandarijn is beter. Melkchocolade. Best rond en zacht, maar met voldoende weerhaakjes om ‘m uitdagend te maken. Vanille en warme moutighied.
Smaak : Wijntannines als in porto. Vanille als in vanilleijs. Flink wat mandarijn,en zelfs een zilte toets. De tannines komen terug, en brengen deze keer meer boomgaardfruit mee. Perzik bijvoorbeeld. En rood fruit, misschien wat aarbei of neen : framboos – maar ook en vooral rozijn. Complex – laat zich moeilijk benoemen, maar laat zich soepel drinken ! Ook een rokerige toets ontbreekt niet – subtiel op de achtergrond. En nootjes : amandel, marsepeinzoet. Wat een heerlijke pot-pouri. In golfjes komen steeds weer nieuwe indrukken over je heen.
Finish : Lang en kauwbaar, vanille en wijntannines. Kauwbaar als een sherry-finish. Speels.
Balans : Een tango onder de whisky’s : flirterig, speels. Verleidt, maar neemt daarvoor zijn tijd. Komt en gaat. Laat zich maar gedeeltelijk zien, en je komt er nooit ‘helemaal’ bij. Blijft boeien.
